باوفا! مهر تو اندر جان ماست / زندگی بی دوستی زندان ماست

  کم بزن آتش دل بی تاب را / یاد خوبت روز و شب مهمان ماست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

 هرقدر رفاقت بکنم می ارزی / اظهار صداقت بکنم می ارزی

 آنقدر عزیزی تو برایم ای دوست / صدبار که یادت بکنم می ارزی 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

یه تکیه گاهی واسه این دل من / یه وقت نری جدا نشی تو از من

 رفیق نیمه راه دل نباشی / چه سوتوکوره اگه تو نباشی 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

من یاد خوش دوست به دنیا ندهم / لبخند خوشش به حور رعنا ندهم

گر یاد کند مرا هر از گاهی چند / گرد رخ وی به چشم بینا ندهم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

تو به پاکی عقیقی/مثل دریاها عمیقی

فهمیدی چرا میخوامت؟/اخه بهترین رفیقی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

زندگانی باهمین شوروهمین شبهاخوش است

باهمین بیش وهمین کمها خوش است

زندگی کردیم وشاکی نیستیم/بر زمین خوردیم وخاکی نیستیم

دور هستیم ازرفیقان ولی غافل از یاد رفیقان نیستیم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

در حنجره‌ام شور صدا نیست رفیق / یک لحظه دلم ز غم جدا نیست رفیق

بگذار که قصه را به پایان ببرم / آخر غم من یکی دو تا نیست رفیق

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

من و یاد تو و یک سینه تنگ / شبی تار و سه‌تاری خسته آهنگ

کمی با چشمهایم مهربان باش / مزن ای دوست بر آیینه‌ات سنگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

گاه می توان براى یک دوست چند سطر سکوت به یادگار گذاشت

تا او در خلوت خود هر طور که خواست آنرا معنا کند 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن ؟؟؟ / در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن / از دوستان جانی مشکل توان بریدن

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

سفر از فاصله ی دور حکایت دارد / خسته با رفتن احساس رفاقت دارد

چه صمیمانه به درگاه خدا گویم / که دلم از دوری دوست شکایت دارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  

ای دوست به خدا دوری تو دشوار است / بی تو از گردش ایام دلم بیزار است

بی تو ای مونس جان ، دل ز غمت می سوزد / دل افسرده ی من طالب یک دیدار است